• Facebook
• Twitter
• Google+
• Linkedin

Cinler ve Çorlu!
Merhaba sevgili okurlar. Şehir efsaneleri adlı ilk yazımızla bu hafta “Çorlu” hakkında yazacağız. Çorlu’nun neden Çorlu denildiğine dair birçok rivayetler vardır. Bunlardan bir tanesi savaş zamanında Çorlu’nun çok zor kurtarıldığını ve bu zorlu mücadeleden dolayı önce “Zorlu” sonrada türeyerek “Çorlu” olduğu ifade ediliyor. Peki, bu rivayetlerin dışında başka bir rivayette varsa ve rivayette bir hastalıktan dolayı ortaya çıktıysa? Olamaz mı? Olabilir… Mesela Çorlu kelimesinin kökeninde Anadolu tarafına bakıldığı vakit cin çarpmış ve ruhsal hastalıklı anlamında Çorlu tabiri kullanıldığı biliniyor. Yani bu durumda Çor  Türk, Altay ve Moğol halk kültüründe Cin demektir. Çer, Çur, Şor, Şar, Çora, Çura şeklinde de ifade edilir. Moğolcada Çotgor, Çutgur, Çutkur, Çetger, Çetker, Çidkür, Südkür, Sötkör olarak söylenir. Bunlar genel olarak gözle görülemeyen, ateşten yaratılmış varlıklardır. Bu cinler / ruhlar iyicil veya kötücül olanları mevcuttur. Her yerde bulunabilirler fakat göze görünmezler. Koruyucu ruh değildirler. Başıboşturlar fakat bir yere bağlı olabilirler. Ağaç altı, karanlık kuytular, örenler, yıkık evler, su kıyıları, köprü altları gibi doğanın sınırı olan yerlerde yaşamaları onların tılsımlı ve karanlık güçlerle olan ilgisini daha ilk başta ortaya koyar. Demirden korkarlar. Besmele çekmek onları uzaklaştırır. Cinlerin başlarındaki kalpak veya papak ele geçirildiğinde o cin ölür. Ölmeden önce de görünmezliğini yitirir. Çünkü görünmezliği sağlayan başındaki kalpaktır. Yeri gelmişken belirtmek gerekir ki, masal ve destanlarda sihirli börkünü giyerek görünmez olan kahramanlar vardır. Bu başlıkların cinlerden ele geçirilmiş olması olasılığı yüksektir. Yılan ve kuş görünümünde olanları vardır. Kılıktan kılığa girebilirler. Çor vurması, çor çarpması, çor değmesi gibi deyimler cinlere bağlı hastalıkları ifade eder. En çok da ağız eğilmesi, kısmi felç veya us kaybı bu olayla bağlantılandırılır. Çor bazen de ruhsal hastalık anlamına gelir. Biçura (Kiler Cini) denen bir türü evlerde ve bodrumlarda yaşar. Kadın kılığına girer. Kırmızı giysili olarak betimlenirler. Arçura (Orman Cini) adı verilen başka bir türü ise ormanlarda gezer. Çötrög Moğolca da şeytan demektir. Oyun oynamayı sever. Onun oyun isteğini kabul eden olursa öldürene kadar gıdıklar. Yakut dilinde, kötü ruh anlamına gelen "Çuğort" sözcüğü bulunur. Araştırmalara göre, Türk dillerindeki "Çor" sözcüğü (ve onun başka bir söyleyiş biçimi olan "Çer"), Rus dilindeki "Çert" sözcüğüyle de kıyaslanmaktadır. Rusça "Çert", "cehennemde yaşayan, kötü güçleri temsil eden doğaüstü varlık, Şeytan ve İblis" anlamına gelir. Belarusça'da kullanılan "Çort" kelimesi de yine aynı manayı içerir. Aynı zamanda bu Çor kelimesinden veya diğer dillerde Çer olarak kullanılan kelimelerinin köklerinden Çorabaş, çertegri, çoraman vardır bunlar ise;  Türk ve Altay halk inancında, doksan koyun derisinden kürkü ve seksen koyun derisinden börkü (başlığı) olduğuna inanılan cine Çorabaş, Çertegri ise Türk ve Altay halk inancında yaklaşık olarak şeytan kavramını karşılar. Çorların en tehlikeli ve en kötüleridir. İnsanlara geri dönüşü olmayan zararlar verebilirler. Korkunç ve güçlü yetenekleri vardır. Cinlerle uğraşan kişilere ise Çoramun veya Şoramun olarak da ifade edilen anlam dizini verilir. Ya da “Cin çıkarıcı, Cinci Hoca” da denilebilir. Öte dünyaya ait varlıkların yarım, eksik, tek azalı olmaları nedeniyle onlarla uğraşan bu tür kişilerin de, zihnen ve/veya bedenen yarım oldukları veya ileride olabilecekleri inancı yaygındır. Bu anlayış çarpılmak, çarpık, çarpılmış gibi sözcüklerle ifade olunur. Bu varlıklarla uğraşmak tehlikelidir. Bu anlamlardan dolayı da bir başka rivayete göre Cinli, Cin Çarpmış, Cinlerle Uğraşan Cinci Hocalarında burada bulunmasından ve Ruhsal Hastalıklı olan kişilerin burada olduğundan dolayı Çorlu olduğu rivayet edilir. Kim bilir belki buda bir şehir efsanesidir. Fakat her ne kadar şehir efsanesi de olsa her şeyde bir doğruluk payı vardır. Sevgilerimle…